YKS ile münasebetim 10. sınıfın sonunda sınavın ciddiyetini kavramamla başladı. 11. sınıfta rekabet ortamının getirdiği motivasyonla çok yoğun bir çalışma dönemine girdim; ancak acemilikten dolayı inişli çıkışlı, hatta umutsuzluğa kapıldığım zamanlar da oldu. 12. sınıfta maraton daha da zorlaşsa da, azmimi koruyarak hayal ettiğim üniversiteyi kazandım. Bu süreçte hem kendimi hem de çevremi gözlemleyerek sınavın hem psikolojik hem de akademik yönlerini yönetme konusunda büyük tecrübeler edindim. Benim inancıma göre, bu uzun ve zorlu yolda en önemli ihtiyaç sizi anlayabilecek, destek olabilecek ve yanınızda yürüyebilecek bir yol arkadaşına sahip olmanızdır. Sizin karşılaşabileceğiniz birçok zorlukla daha önce karşılaştığım ve tecrübe ettiğim için, bu deneyimlerimin size yol göstermesi adına bu süreçte sizinle yol arkadaşı olabileceğime ve yeterince isterseniz hayallerinizi gerçekleştirebileceğinize inanıyorum

YKS serüvenime 11. sınıfın başında, fen, sosyal ve geometri gibi birçok derste neredeyse sıfır seviyesinde olmama rağmen, sağlam bir temel oluşturma hedefiyle başladım.

Başarımın anahtarı, günlerimi ve haftalarımı kaba taslak da olsa planlıyor olmamdı. Motivasyonum düştü, denemelerde (son aylarda bile) 85-90 net yaptığım dönemler oldu; ancak hiçbir zaman genel hedefimi ve bu hedefe giden yolu unutmadım.

En önemlisi, verimli bir YKS hazırlığının dengeyi korumakla mümkün olduğuna inandım. Sosyal medyaya ara versem de, arkadaşlarımla vakit geçirmeye, maç yapmaya ve film izlemeye devam ettim. Disiplin ve denge, beni başarıya taşıyan unsurlar oldu.

Ben de bu yola neyi nasıl yapacağını bilmeden, ancak Türkiye'nin en iyi üniversitelerinden birinde bilgisayar mühendisliği okuma hayalinden emin olarak başlayan bir öğrenciydim. Süreç boyunca motivasyon kayıpları ve pes etme anları yaşadım; ama her zaman inancımı korudum ve asla vazgeçmeyenlere ait olan başarının peşinden gittim. Bu yolda en büyük farkı, kendime uygun, planlı bir çalışma sistemi kurmak ve her hatamdan ders çıkarmak yarattı. Bir hedefe ulaşmanın ilk adımı, nerede olduğunu ve nereye gitmek istediğini bilmektir. Ben de bu bilinci kazanarak kendime sağlam bir yol haritası çizdim. Şimdi, kaptanınız ve yol arkadaşınız olarak, yaşadığım tüm tecrübeleri ve doğru stratejileri sizlerle paylaşmayı hedefliyorum. Çünkü inanıyorum ki, siz yeterince isterseniz, beraber çalışarak ve doğru rehberlikle hayalinizdeki hiçbir hedef ulaşılmaz değildir.

Benim YKS sürecim, 11. sınıfın Kasım ayında başlayıp sınava kadar çok yoğun geçti; 3-4 saatle başladığım çalışma sürem son altı ayda 11-12 saatlere kadar çıktı. Bu süreçte beni en çok teşvik eden şey, arkadaşlarımla birlikte çalışmak ve denemeler üzerinden yaptığımız küçük rekabetlerdi. Benim en gizli ve en önemli taktiğim ise öğretmenlerimi dinlemek oldu. Onların yıllara dayanan tecrübesine güvendim ve tavsiyelerine kulak verdim. Çalışırken diğer önem verdiğim konu ise sürekli tekrar yapmaktı; biriken konuları unutmamak için bolca branş denemesi ve konu testi çözdüm. İşin özü şudur: YKS istikrar işidir. Tempo bazen yavaşlayabilir ama asla bırakılmamalıdır; ben de durmadan çalışarak başarıya ulaştım.

Lise hayatımın ilk iki senesinde Milli Eğitim programından uzak kaldığım için YKS sürecime ancak 11. sınıfın ortasında başlayabildim. Çevremdekilerin ilerlemiş olması bende büyük bir geri kalmışlık hissi yaratsa da, kararlılığımı korudum ve hedefime sadık kaldım. Bu sınavın sadece akademik bir çalışma değil, aynı zamanda büyük bir psikoloji sınavı olduğunu deneyimledim. Bu zorlu psikolojik sınavı başarıyla geçmek için en önemli tavsiyem; sana doğru bir çevreyi ve gerekli mentaliteyi aşılayacak bir rehber bulman olur. Geçtiğin yolları görmüş biri olarak, üniversite hayatının kapılarını aralayacak bu süreci sağlıklı ve kararlı adımlarla tamamlaman için sana rehberlik etmeye hazırım.

YKS süreci benim için 11 sınıfın başında başladı. İlk dönem yavaş bir tempo ile geçse de 2. dönem denemelere ve çalışmalara tamamen odaklanmıştım süreç benim için birazcık da okulda iyice pekişti. Çünkü rekabet ortamımız beni daima çalışmaya zorluyordu. Rehber hocalarımız çalışma tempomuzu artırmamizı bekliyordu. Bunun sonucunda 11. sınıfın sonunda gayet iyi bir tyt neti ve 11. sınıf temel ile 12'ye geçmiş oldum. 12'nin yazını tamamen ders çalışmaya ayırdım. Bu sayede 12. sınıfa kendime güvenerek geçmiş oldum. Bunu özellikle belirtiyorum. Çünkü sınav süreci birazcık da özgüven ve inanç meselesi. 12'nin başındaki özgüvenim bütün sene sürdü ve bu sayede yılmadan çalışabildiğimi söyleyebilirim. Yani başarıya inanç Aslında emeklerin sonucunda ortaya çıkan bir durum. Bu süreçte öğrendiğim bir nokta daha var ki o da sınav duyduğun inancı ve heyecanı diğer insanlarla paylaşabilmenin önemi. Yanımda mutlaka sevdiğim ve değer verdiğim insanlardan oluşan bir grup vardı. Yeri geldiğinde benim yeri geldiğinde onların desteğe ihtiyacı oluyordu. Karşılıklı olarak birbirimize rehberlik yaptık ve bu sayede başarıya ulaştık. Kısaca süreci doğru insanlarla atlatmak önemli.

Merhabalar, ismim Semih Erdem. Bu yıl YKS’de Eşit ağırlık alanında 161, sözelde ise 170. Oldum. Sınav sürecim 12.sınıfta eşit ağılığı tercih etmem ile yeniden şekillendi. Bir eşit ağırlık öğrencisi olarak sınav sürecimde herkes gibi zorluklar yaşadım ama doğru yönlendirmeler ile hedeflediğim sonuca ulaşmayı başardım. Sürecimi şöyle özetleyebilirim: 12.sınıfın başında TYT odaklı bir çalışma yaptım. İstediğim netleri elde etmeye başladıktan sonra AYT çalışmaya da başladım. İki farklı süreci beraber ilerletmek zorlayıcıydı fakat doğru şeyleri yaparak süreçten keyif almayı ve stresimi azaltmayı öğrendim. Şubat ayında TYT’nin provası gibi görülen MSÜ sınavında okulumda 1, Türkiye’de 55. oldum. Bu sonucun ardından geçirdiğim ufak bir operasyon oldu ama ders çalışmaya daha fazla odaklanarak yaşamış olduğum kötü süreci tolere ettim. Son 3 ayda sınavın taktiklerini, kritik noktalarını, gerçek zorluklarını ve yapılması gerekenleri öğrenerek bu süreci tamamladım.

Yks çalışmaya 11. Sınıfın ekim kasım ayları civarında başladım diyebilirim. O zamanlardan sınav zamanına kadar genel olarak düzenli çalıştım, arada aksaklıklar oldu tabi ama genel olarak bir düzene sahip olmak yeterli oldu. Yks süreci benim için farkındalık üzerine kuruluydu. Ne olduğumun ve ne olmak istediğimin farkında olmak bana süreç boyu çok şey kattı, zaten farkındalık ve özgüvenin de sınav sürecinde en önemli şeylerden olduğunu düşünüyorum. Önemli olan bulunduğun durumu kabullenmek, kendin hakkında bir farkındalığa sahip olmak ve buna göre hareket etmek. Nasıl bir durumda olduğunun farkında olup sürecini düzgün bir şekilde planlayan ve bu planı düzgün bir şekilde uygulayan bir insanın önünde sınavı kazanmaması için bir engel olduğunu düşünmüyorum. Benimde kimi zamanlar netlerimin çok düştüğü kimi zamanlar tıkandığı ve aylarca artmadığı oldu. 12. Sınıfın ikinci dönemindeki ilk denememde 30 net birden düşmüştüm mesela. Böyle şeyler yks sürecinde olağan olabiliyor sakin kalıp böyle durumların olabileceğinin farkında olup bunlarla başa çıkmak önemli olan şey. Bunu başarmak beni süreç boyu çok daha öne çıkardı. Nolursa olsun düşmememi, çabalayabilmemi sağladı.